พระรอดกรุวัดมหาวันจังหวัดลำพูน เป็นหนึ่งในพระเบญจภาคีซึ่งจัดโดย ”ตรียัมปวาย”
พระรอดมีอายุนับพันปี ส่วนตัวผมจะชอบมากเป็นพิเศษ เนื่องจากศิลปะดี
และมีขนาดกะทัดรัด ห้อยแล้วเบาคอ ว่างั้น (สร้อยทองบาทหนึ่งน่าจะพอ)
ที่พูดนี่ผมไม่มีหรอกนะ ฮ่า ๆ
พุทธคุณของพระรอดคือ แคล้วคลาดเป็นที่สุด สมชื่อของท่าน
พ่อตาผมตอนยังมีชีวิต มีอยู่องค์หนึ่งลูกหลานชอบยืม เพราะเวลาคัดเลือกทหาร
ถ้าอมพระรอดองค์นี้แล้วไปจับสลาก จะได้ใบดำอย่างแน่นอน
ลูกหลานที่เป็นผู้ชายจึงไม่มีใครได้เป็นทหารเลยสักคน
เป็นที่น่าเสียดาย ที่พระรอดองค์นี้ได้หายไประหว่าง ถูกยืมไปจับใบดำใบแดง
นี่แหละ ผมจำไม่ได้ว่าหายตอนระหว่างที่ยืม หรือหายเพราะไม่คืน
แต่พ่อตาผมท่านใจกว้างไม่ว่าอะไร พระหลวงพ่อปานก็เคยหายมาแล้ว ก็เล่าสู่กันฟังครับ
มาดูประวัติพระรอดกันหน่อย
 |
| ภาพพระรอดจากหนังสือศึกษาและสะสมเล่มที่ 7 มี.ค. 2543 |
(สถานที่พบพระรอด พบที่วัดมหาวันที่พระนางจามเทวีโปรดให้สร้างเมื่อ พ.ศ.1223 โดยประมาณ
และได้ขุดเจอพระพุทธรูปองค์หนึ่ง เป็นพระพุทธรูปหินดำ หน้าตัก 17 นิ้ว สูง 36 นิ้ว
เรียกกันว่าพระรอดหลวง เชื่อกันว่าฤาษีนารอดเป็นผู้สร้าง และอาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่เรียกชื่อว่า พระรอด ตามนามพระฤาษีนารอดผู้สร้าง พระรอดที่นิยมกันอยู่ในปัจจุบันมี 5 พิมพ์คือ พิมพ์ใหญ่ พิมพ์กลาง พิมพ์เล็ก
พิมพ์ต้อ พิมพ์ตื้น) ข้อมูลในวงเล็บ จากหนังสือศึกษาและสะสม เล่มที่ 7 มี.ค.2543
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น