รำลึกถึงความหลัง
ผู้เขียนได้ย้อนความไปถึงเมื่อหลวงพ่อพบกับอุบัติเหตุครั้งร้ายแรง
หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม ท่านได้กรุณารื้อฟื้นความทรงจำว่า อาตมาจำได้ว่าเมื่ออาตมาปฏิบัติกรรมฐานและเดินจงกลม
ก้าวย่างหนอ เห็นหนอ ยืนหนอ เดินหนอ ตั้งแต่เริ่มต้นที่ศูนย์จนก้าวหน้าไปด้วยปัญญา
การปฏิบัตินั้นอาตมาปฏิบัติมาถึง 10 ปีเต็ม ๆ
แล้วปัญญาก็บอกกับอาตมาว่า
คุณจะต้องมรณภาพนะอีกหกเดือน
อาตมาก็ดิ่งลึกเข้าไปก็พบอีกว่าคุณจะต้องประสบอุบัติเหตุอย่างร้ายแรง
แล้วคอต้องหัก และมันร้ายแรงที่สุดเท่าที่เคยพบมา
แล้วก็รู้ในปัญญาอีกว่าจะประคองชีวิตไว้อย่างไร
อาตมาจึงสั่งเสียพระที่วัดว่าอาตมาจะต้องตายในอีกหกเดือน
อาตมาสั่งเสียกิจการทั้งหลายเอาไว้เพื่อความไม่ประมาท อาตมาก็ไปพบอุบัติเหตุเข้าตรงกับวันเวลาที่ได้กำหนดรู้ด้วยปัญญาคือวันที่
14 ตุลาคมเวลาเที่ยงสี่สิบห้าจะต้องคอหักแล้วไม่ได้กลับมาแน่ พอถึงเวลาจริง
ๆ ก็เจอเข้าตูมเบ้อเร่อ
 |
| ขอบคุณภาพจากเพจพญานาค |
ตอนที่รู้ล่วงหน้านั้นปัญญายังได้บอกอีกว่ากรรมนี้เพราะไปหักคอนกที่ตอนยิงนก
ที่อาตมาได้ถ่ายภาพไว้ในหอประชุมเมื่อตอนอาตมาอยู่ ม. 3 ก็เหมือนที่อาตมาเคยเล่าไว้นั่นแหละว่า
คนเขาไปดูศพของอาตมาเพราะจากการที่กระดูกคอหักหนังหัวถลอกลงมาอย่างนั้นรอดยาก
หมอเองก็บอกว่าตายแต่ปัญญาที่เราได้สะสมไว้จากการนั่งกรรมฐานและจงกลมด้วยเกษาโลมานักขาทันตาตะโจนั้นแหละบอกให้เราหายใจและเอาชนะความเจ็บปวดและความแตกร้าวทางร่างกายมาได้
อาตมาขอฝากโยมไว้ข้อหนึ่งว่ากรรมฐานคือการหยั่งรู้คือการเจริญภาวนาให้มีสติทุกย่างก้าว
ให้รู้ว่าเรากำลังทำอะไร เช่นเดินหนอ เห็นหนอ ได้ยินหนอ โกธรหนอ
พอโกธรหนอนี่ต้องรีบถอนทิ้งเลยอย่าให้โกธรหนอตั้งแต่วันนี้ไปถึงวันพรุ่งนี้ไม่เอานะ
บวชชีพราหมณ์โกธรกันตั้งแต่ก่อนบวชพราหมณ์พอออกจากบวชแล้วก็ยังโกธรอยู่อย่างนี้
ที่นี่สอนแบบใช้สติ
จากหนังสือมหัศจรรย์ฉบับที่ 728 โดยดอน
เจดีย์ชัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น