วิชาที่หลวงปู่เพิ่มได้รับการถ่ายทอดมาจากหลวงปู่บุญก็คือวิชาเบี้ยแก้
ซึ่งหลวงปู่เพิ่มได้ใช้วิชานี้ทำเบี้ยแก้ให้สาธุชนได้นำไปติดตัวอย่างได้ผลดีมามากต่อมาก
ซึ่งการปลุกเสกเบี้ยแก้นั้นจะต้องปลุกเสกให้เบี้ยเดินหรือเคลื่อนไหวไปมาได้อย่างจริงจังจึงจะนับว่าใช้ได้เรื่องเบี้ยเดินได้นี้คุณสุธน
ศรีหิรัญได้เขียนว่า
“คืนนั้นผมตั้งใจว่าจะขึ้นไปนมัสการท่านเพื่อเรียนถามเรื่องเก่า
ๆ สมัยที่ท่านอยู่กับหลวงปู่บุญเพื่อเอาไว้เป็นข้อมูลเขียนประวัติของหลวงปู่บุญต่อไป
วันนั้นปลอดคนประตูกุฏิของหลวงปู่เปิดไว้ เมื่อผมเดินเข้าไปก็เห็นท่านนั่งสมาธิอยู่หน้าถาดที่มีเบี้ยแก้วางอยู่สิบกว่าตัวผมไม่ต้องการจะกวนท่าน
เพราะท่านกำลังบริกรรมปลุกเสกเบี้ยแก้อยู่นั่นเอง
ผมค่อย ๆ
ย่องผ่านหน้ากุฏิไปแต่แล้วก็ต้องตัดสินใจหันมามองจุดที่เกิดเสียงกร็อกแกร็ก ๆ
ถาดที่วางอยู่ตรงหน้าหลวงปู่นั่นเอง
เสียงนั้นดังมาจากเบี้ยแก้หุ้มตะกั่วแล้วนั่นเอง
เบี้ยเหล่านั้นโคลงตัวไปมาซ้ายทีขวาทีเหมือนมีวิญญาณ ตัวที่อยู่ใกล้ขอบถาดก็เขยิบตัวปีนขอบถาดตกลงมาอยู่ที่พื้นแล้วก็โคลงตัวไปมาเหมือนเบี้ยเหล่านั้นมีชีวิต
พอหลวงปู่หยุดบริกรรมเบี้ยนั้นก็เงียบ
หลวงปู่ลืมตาขึ้นเก็บเบี้ยแก้ที่ตกอยู่นอกถาดใส่ถาดไว้
แสดงให้เห็นว่าอำนาจจิตของหลวงปู่เพิ่มนั้นยอดเยี่ยมนัก”
จากหนังสือฤทธิ์อภิญญาจิตเกจิอาจารย์
โดยประเจียด คงศาสตรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น